تب دنگی و پشه AEDES

علائم تب دنگی

تب دنگی یکی از بیماری‌های قابل انتقال از طریق پشه AEDES است که در سراسر جهان و بیشتر در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری رخ می‌دهد.

نوع خفیف این عارضه که از طریق پشه به افراد منتقل می‌شود، می‌تواند باعث تب بالا و علائمی شبیه به آنفولانزا شود. 

نوع شدید بیماری به عنوان تب خونریزی دهنده دنگی شناخته می‌شود که باعث خونریزی، افت ناگهانی فشار خون و در نهایت مرگ خواهد شد.

طبق آمارها سالانه میلیون‌ها نفر در جهان به این بیماری مبتلا می‌شوند. این بیماری بیشتر در ناحیه جنوب شرقی آسیا، آفریقا، آمریکای لاتین و جزایر غربی اقیانوس آرام بسیار شایع‌تر از نواحی دیگر است.

این بیماری در مناطق جدیدی از جهان در حال گسترش است. در حال حاضر محققان روی واکسن تب دنگی کار می‌کنند. 

در مناطقی که این بیماری وجود دارد بهترین روشی که برای جلوگیری از آن می‌توانید در نظر داشته باشید جلوگیری از عفونت، گزیده شدن توسط پشه و اقداماتی برای کاهش میزان پشه‌هاست.

تب دنگی چه علائمی دارد؟

برخی از افراد هیچ علائم یا نشانه‌ای از این عارضه را تجربه نمی‌کنند. حتی زمانی که این علائم بروز پیدا می‌کند ممکن است با سایر بیماری‌ها مانند آنفولانزا اشتباه گرفته شود.

معمولا علائم ۴ تا ۱۰ روز پس از گزش بیمار توسط پشه آلوده شروع خواهد شد. تب دنگی باعث تب شدید ۴۰ درجه سانتیگراد شده و دیگر علائمی همچون موارد زیر رخ می‌دهد:

  • سردرد
  • عارضه پوستی
  • درد عضلانی، مفصلی یا استخوانی
  • تورم غدد
  • حالت تهوع و استفراغ
  • درد پشت چشم

تشخیص تب دنگی

اغلب افراد طی یک هفته یا بیشتر از این بیماری بهبود پیدا می‌کنند. در برخی از افراد علائم روزبه‌روز بدتر شده و در نهایت شرایط تهدیدکننده‌ای رخ می‌دهد.

نوع شدید این بیماری زمانی رخ می‌دهد که رگ‌های خونی شما آسیب ببیند و خونریزی داشته باشید. همچنین در این مواقع تعداد سلول‌های برای تشکیل لخته در جریان خون کاهش می‌یابد. در چنین شرایطی امکان ایجاد شوک، خونریزی داخلی، نارسایی اندام‌ها و در نهایت مرگ وجود دارد.

علائم جدی این بیماری معمولا یک یا دو روز پس از رفع تب دنگی شروع می‌شود و ممکن است باعث ایجاد چنین علائمی شود:

  • دل درد شدید
  • استفراغ مداوم
  • خونریزی از لثه یا بینی
  • خونریزی زیر پوست و شبیه به کبودی
  • مشاهده خون در ادرار، استفراغ و مدفوع
  • تنفس دشوار یا سریع
  • خستگی
  • تحریک‌پذیری

علت تب دنگی

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

این بیماری یک وضعیت جدی است که نیاز به پیگیری دارد. اگر اخیرا در منطقه‌ای بوده‌اید که تب دنگی در آن جا شایع بوده است، تب و هر یک از علائم جدی نام برده شده را داشتید به پزشک برای بررسی و درمان مراجعه کنید.

چه علتی دارد؟

تب دنگی به دنبال یکی از چهار نوع ویروس دنگی رخ می‌دهد. شما این بیماری از شخص مبتلا به تب دنگی دریافت نمی‌کنید، تنها از طریق گزش پشه منتقل می‌شود.

حتی زمانی که پشه فردی آلوده به ویروس را نیش می‌زند، ویروس نیز وارد پشه می‌شود. سپس زمانی که پشه آلوده فرد دیگری را نیش می‌زند، ویروس وارد جریان خون آن فرد شده و و در نهایت باعث عفونت می‌شود.

پس از بهبودی از تب دنگی نسبت به نوع ویروسی که شما را آلوده کرده مصونیت طولانی مدت پیدا می‌کنید؛ اما در برابر سه نوع ویروس دیگر احتمال آلوده شدن مجدد وجود خواهد داشت.

اگر برای چندین‌بار به این عارضه مبتلا شوید، خطر ابتلا به این بیماری نوع شدید افزایش پیدا خواهد کرد.

چه عوارضی دارد؟

تب دنگی شدید باعث خونریزی داخلی و آسیب اندامی می‌شود. در صورت شدید شدن بیماری فشار خون کاهش می‌یابد و در نهایت منجر به شوک می‌شود.

در برخی موارد تب دنگی شدید باعث مرگ خواهد شد. خانم‌هایی که طی بارداری به تب دنگی مبتلا می‌شوند، هنگام زایمان به فرزند خود منتقل می‌کنند.

علاوه بر این خانم‌های بارداری که مبتلا به این بیماری می‌شوند، در معرض خطر وزن کم هنگام تولد نوزاد، زایمان زودرس یا دچار مشکلات جنین می‌شود.

عوارض تب دنگی

چگونه تشخیص داده می‌شود

تشخیص تب دنگی سخت است؛ زیرا ممکن است با تب ناشی از بیماری‌های دیگر اشتباه گرفته شود. پزشک در خصوص سفرهایی که داشته‌اید و همچنین سوابق پزشکی شما سوال خواهد کرد.

در صورت نیاز از شما نمونه خون گرفته می‌شود تا از نظر عفونت با یکی از ویروس‌های دنگی مورد بررسی قرار گیرند.

چه درمانی دارد؟

هیچ درمان خاصی برای این بیماری وجود ندارد. باید طی دوران نقاهت مایعات فراوان و کافی بنوشید. در صورتی که هر یک از این علائم و نشانه‌های کم آبی بدن را دارید، باید فورا باید با پزشک در میان بگذارید:

  • کاهش ادرار
  • خشکی لب و دهان
  • بدون اشک یا اشک کم
  • بی حالی و سرگیجه
  • سرد شدن اندام‌ها

مصرف داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن می‌تواند به کاهش درد و تب عضلانی کمک کند. اگر دچار تب دنگی هستید، باید از سایر مسکن‌های بدون نسخه از جمله آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن و… خودداری کنید. مصرف این مسکن‌ها می‌تواند خطر عوارض خونریزی را افزایش دهد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نوبت دهی آنلاینتماس با بیمارستان