واژینیت چیست؟ علائم التهاب واژن و درمان آن

درمان واژینیت

منظور از واژینیت، التهاب واژن است که می‌تواند منجر به خارش، درد و ترشح شود. این عارضه زمانی رخ می‌دهد که تغییر در تعادل باکتری‌ها یا عفونت وجود داشته باشد.

کاهش میزان سطح استروژن پس از یائسگی و همچنین برخی از اختلالات پوستی در ایجاد این بیماری نقش دارد.

آشنایی با انواع واژینیت

از شایع‌ترین انواع این بیماری می‌توان به چنین مواردی اشاره کرد:

واژینوز باکتریال

این مورد به دنبال رشد بیشتر از حد باکتری‌ها که به‌طور طبیعی در واژن وجود دارد، رخ می‌دهد. در واقع به دنبال بر هم خوردن تعادل طبیعی باکتری رخ می‌دهد.

عفونت قارچی

این نوع معمولا به دنبال یک قارچ طبیعی به نام کاندیدا آلبیکنس رخ می‌دهد.

تریکومونیازیس

این نوع نیز توسط یک انگل رخ می‌دهد و در اغلب مواقع از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود. درمانی که برای شما در نظر می‌گیرند، بسته به نوع واژینیت متفاوت است.

چه علائمی دارد؟

از علائم این عارضه می‌توان به چنین مواردی اشاره کرد:

  • تغییر بو، رنگ یا میزان ترشحات
  • احساس درد هنگام رابطه جنسی
  • خارش یا سوزش واژن
  • خونریزی خفیف واژن یا لکه بینی
  • دفع ادرار دردناک

اگر ترشحات زیاد واژن را تجربه می‌کنید، مشخصات ترشحات ممکن است نشان‌دهنده نوع واژینیت باشد که در ادامه توضیح می‌دهیم:

واژینوز باکتریال

این دسته از افراد ترشحاتی سفید رنگ یا متمایل به خاکستری و بدبو دارند. معمولا بوی بد را بعد از رابطه جنسی بیشتر احساس می‌کنید.

عفونت قارچی

علامت اصلی این عارضه خارش است؛ اما گاهی افراد ترشحات سفید غلیظی را نیز تجربه می‌کنند.

تریکومونیازیس

عفونتی با عنوان تریکومونیازیس می‌تواند باعث ترشحات زرد متمایل به سبز و همچنین کف آلود شود.

علائم واژینیت

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید

اگر دچار هرگونه علائم شدید در ناحیه واژن به خصوص چنین مواردی شده‌اید، حتما برای بررسی و درمان به پزشک مراجعه کنید:

  • ترشح یا خارش در ناحیه واژن دارید و بوی بدی احساس می‌کنید.
  • سابقه عفونت واژن دارید.
  • رابطه جنسی با فرد جدید داشته‌اید که ممکن است دچار عفونت مقاربتی شده باشید که شبیه به عفونت قارچی یا واژینوز باکتریایی است.
  • دوره‌ای از داروهای ضد قارچ مصرف کرده‌اید و هنوز علائم شما برطرف نشده است.
  • دچار تب و لرز یا درد در ناحیه لگن شده‌اید.

بیشتر بخوانید: ترشحات سیاه واژن

علت واژینیت چیست

با توجه به نوع واژینیت دلایل مختلفی متفاوت است:

واژینوز باکتریال

این مورد شایع‌ترین نوع از این بیماری است که با تغییر باکتری‌های واژن رخ می‌دهد، به‌طوری که تعادل بر هم می‌خورد. علت ایجاد عدم تعادل مشخص نیست. گاهی برخی از افراد بدون هیچ علائمی این عارضه را تجربه می‌کنند.

عفونت قارچی

نوع قارچی نیز زمانی رخ می‌دهد که عامل قارچی که معمولا کاندیدا آلبیکنس هست، در واژن رشد کند. این عارضه گاهی باعث عفونت در نواحی مرطوب بدن مانند دهان، چین‌های پوستی و در نواحی ناخن می‌شود. این قارچ می‌تواند باعث راش پوشک نیز شود.

تریکومونیازیس

این عفونت شایع مقاربتی است که توسط یک انگل میکروسکوپی رخ می‌دهد و در حین رابطه جنسی از فرد آلوده منتقل می‌شود.

در آقایان دستگاه ادراری را آلوده می‌کند؛ اما در اغلب مواقع هیچ علائمی ایجاد نمی‌شود. معمولا این عارضه در خانم‌ها واژن را درگیر می‌کند و ممکن است باعث ایجاد علائم شود.

این بیماری خطر ابتلا به سایر عفونت‌های مقاربتی را نیز افزایش می‌دهد.

التهاب واژن غیر عفونی به دنبال استفاده از صابون‌های معطر، اسپری واژینال، محصولات اسپرم کش، شوینده‌های معطر و… رخ می‌دهد که واکنش آلرژیک یا تحریک واژن را به دنبال دارد. استفاده از اجسام خارجی مانند تامپون یا کاندوم باعث تحریک بافت واژن می‌شود.

آشنایی با عوامل خطرساز

عواملی که می‌تواند خطر ابتلا به واژینیت را افزایش دهد به شرح زیر است:

  • تغییرات هورمونی به دنبال مصرف قرص‌های ضد بارداری، یائسگی و تغییرات مرتبط با بارداری
  • تجربه عفونت مقاربتی
  • رابطه جنسی
  • مصرف داروهایی مانند استروئید‌ها و آنتی‌بیوتیک
  • دیابت کنترل نشده
  • استفاده از اسپرم کش‌ها برای جلوگیری از بارداری
  • استفاده از محصولات بهداشتی مانند اسپری معطر
  • پوشیدن لباس تنگ یا مرطوب
  • استفاده از IUD برای کنترل بارداری

درمان واژینیت

چه عوارضی دارد؟

خانم‌های مبتلا به واژینوز باکتریایی یا تریکومونیازیس به دلیل التهاب ناشی از این اختلالات در معرض خطر بیشتر جهت ابتلا به عفونت‌های مقاربتی قرار دارند.

چه راهکارهایی برای جلوگیری وجود دارد؟

با رعایت بهداشت از عود برخی از انواع واژینیت جلوگیری کرده و تسکین برخی از علائم کمک می‌شود:

  • از رفتن به استخر و وان غیر بهداشتی خودداری کنید.
  • از موارد تحریک‌کننده مانند دوش واژینال، صابون‌های معطر، تامپون و پد خودداری کنید.
  • بعد از رفتن به سرویس بهداشتی، خود را از جلو به عقب پاک کنید. با رعایت این نکته می‌توان از انتشار باکتری‌های مدفوع به واژن جلوگیری می‌کند.

موارد دیگری که می‌تواند به پیشگیری کمک کند به شرح زیر است:

  • از شستشوی مکرر واژن خودداری کنید، شستشوی مستقیم واژن خطر ابتلا به عفونت واژن را افزایش می‌دهد.
  • رابطه جنسی ایمن‌تری با داشتن یک شریک جنسی و استفاده از کاندوم برای خود ایجاد کنید.
  • لباس زیر نخی بپوشید، به این نکته نیز توجه داشته باشید که عفونت‌های قارچی در محیط مرطوب رشد می‌کند.

واژینیت چگونه تشخیص داده می‌شود؟

برای تشخیص این موارد در نظر گرفته می‌شود:

بررسی سابقه پزشکی

پزشک در خصوص سابقه عفونت واژن یا عفونت مقاربتی سوالاتی از شما می‌پرسد.

انجام معاینات لگن

در طی معاینات لگن پزشک از ابزاری برای به نام اسپکولوم برای بررسی التهاب و ترشحات داخل واژن استفاده می‌کند.

نمونه برداری برای آزمایشگاه

پزشک ممکن است نمونه‌ای از ترشحات رحم یا واژن برای آزمایشگاه جمع آوری کرده تا مشخص کند که به چه نوعی از واژینیت مبتلا هستید.

انجام آزمایش PH

متخصصین در صورت نیاز، PH واژن را با استفاده از یک کاغذ تست PH مورد بررسی قرار می‌دهد. PH بالا نشان‌دهنده واژینوز باکتریایی یا تریکومونیازیس است. با این حال تنها این مورد برای تست زیاد قابل اعتماد نیست.

واژینیت یا التهاب واژن چه درمانی دارد؟

شرایط مختلفی می‌تواند در ایجاد این بیماری نقش داشته باشد؛ بنابراین با توجه به علت بیماری درمان مناسبی در نظر گرفته می‌شود.

هر نوع از التهاب واژن نیاز به مصرف داروهای خوراکی و پماد مخصوص به خود را دارد که پزشک پس از تشخیص و معاینات لازم نوع مناسبی را برای شما تجویز خواهد کرد.

توصیه می‌شود هیچگونه دارویی را به صورت خودسرانه مصرف نکنید. برای درمان واژینیت غیر عفونی باید عامل تحریک را شناسایی کرده و از آن موارد خودداری کنید.

به‌طور مثال اگر هر یک از پد بهداشتی، مواد شوینده، صابون معطر و… باعث التهاب واژن شده است، از مصرف مجدد آن خودداری کنید.

پیشگیری از واژینیت

نکات خود مراقبتی

همانطور که گفتیم برای درمان تریکومونیازیس، آتروفی واژن و واژینوز باکتریایی نیاز به داروهای تجویزی دارید. اگر مبتلا به عفونت قارچی هستید، به این مراحل درمانی توجه داشته باشید:

  • می‌توانید از داروهای مخصوص عفونت قارچی بدون نسخه استفاده کنید.
  • همچنین از کمپرس سرد مانند یک پارچه خیس روی ناحیه مورد نظر قرار دهید تا علائم شما کاهش یابد.

باید و نبایدها

نکاتی که باید برای مراقبت از خود در نظر داشته باشید به شرح زیر است:

بایدها:

  • اطراف واژن را با آب بشویید سپس کاملا خشک کنید.
  • هنگام رابطه جنسی از کاندوم و روان‌کننده استفاده کنید.
  • طی دوران پریود به جای تامپون از پد استفاده کنید.
  • لباس زیر نخی و گشاد بپوشید.

نبایدها:

  • داخل واژن را نباید بشویید.
  • دوش آب گرم بگیرید.
  • از محصولات بهداشتی معطر داخل یا اطراف واژن استفاده نکنید.

 

 

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نوبت دهی آنلاینتماس با بیمارستان