آیا پسوریازیس خطرناک است؟
بیماری پسوریازیس در بارداری تأثیری ندارد؛ حتی در دوران بارداری برای بعضی از مادران باردار این بیماری بهبود پیدا می‌کند، اما بهتر است قبل از بارداری، مادر باردار تحت‌نظر متخصص زنان و پوست باشد. بیماری پسوریازیس نوعی بیماری ژنتیکی است که بر اثر فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی ایجاد می‌شود و در ناحیه‌های مختلف بدن از جمله آرنج، زانو، ناخن، پوست و… تأثیر می‌گذارد.
پسوریازیس چگونه بر بارداری تأثیر می‌گذارد؟
همان طور که گفته شد پسوریازیس بر بارداری زنان تأثیر نمی‌گذارد و بیشترین نگرانی در این دوران داروهایی‌ست که برای درمان پسوریازیس استفاده می‌شود. البته بعضی از داروها در درمان بیماری پسوریازیس کاملا بی‌خطر بوده و مشکلی برای مادر باردار و جنین نخواهند داشت، اما داروهای دیگری هستند که منجر به سقط جنین و ایجاد نقایص در رشد طبیعی نوزاد می‌شوند. چنین داروهایی باید حتما تحت‌نظر پزشک مصرف گردد. مادران بارداری که دچار بیماری پسوریازیس هستند اغلب نوزادانی با وزن کم به دنیا می‌آورند.
بارداری چگونه بر پسوریازیس تأثیر می‌گذارد؟
بیماری پسوریازیس تأثیرات مختلفی بر مادران باردار خواهد داشت. ۶۰ درصد مادران باردار معتقدند که بیماری پسوریازیس در دوران بارداری بعد از ۹ ماه بهبود پیدا می‌کند؛ زیرا در این دوران هورمون پروژسترونی که ترشح می‌شود از فعالیت بیش از اندازه سیتم ایمنی جلوگیری می‌کند. بیماری پسوریازیس در دوران بارداری برای ۱۰ تا ۲۰ درصد افراد وخیم‌تر می‌شود و اگر بیماری مادران باردار در این دوران وخیم‌تر شد، باید زیر‌نظر پزشک متخصص خود باشند تا بیماری آنها مشکلی در بارداری ایجاد نکند.
کدام داروها برای پسوریازیس در دوران بارداری بی‌خطرند؟
داروهایی که برای درمان بیماری پسوریازیس استفاده می‌شود، به‌صورت خوراکی و موضعی هستند. همان طور که گفته شد بهتر است زنان قبل از بارداری تحت‌نظر متخصص زنان و پوست باشند تا داروهای مصرفی برای درمان کنترل شوند و حتی اگر لازم باشد، مصرف بعضی از داروها قطع شوند. در دوران بارداری بهترین دارویی که برای درمان بیماری پسوریازیس مناسب است، مرطوب کننده‌ها و نرم کننده‌ها هستند.
برای مادر بارداری که بیماری پسوریازیس شدید دارد، استفاده از مرطوب‌کننده‌ها و نرم‌کننده‌ها مناسب نخواهد بود و بهتر است که از روش‌های درمانی دیگری استفاده کند. نور درمانی با اشعۀ ماورابنفش روشی دیگر برای درمان بیماری پسوریازیس است؛ اما این روش ممکن است که بر شیر مادر تأثیر گذاشته و در آینده کودک به نور حساس شود.
در دوران بارداری استفاده از برخی داروها برای مادر و جنین خطرناک بوده و حتی در بعضی مواقع لازم است دارویی مثل استریتین حدود ۳ سال قبل از بارداری قطع و بعد از ۳ سال اقدام به بارداری شود.
یکی دیگر از داروهایی که باعث رشد غیرطبیعی نوزاد و حتی نقص جنین می‌شود، مصرف داروی متوترکسات (روماتکس) است که مادر باردار باید حداقل ۱۲ هفته قبل از بارداری مصرف دارو را قطع نماید.
در دوران شیردهی، بهترین دارو برای درمان بیماری پسوریازیس کورتیکواستروئیدهای موضعی ضعیف و مرطوب‌کننده‌ها هستند. اگر کورتیکواستروئید موضعی برای درمان بیماری مؤثر واقع نشد، بهتر است از کورتیکواستروئید خوراکی استفاده شود. این دارو مقدار کمی وارد شیر مادر می‌شود و خطری نخواهد داشت؛ اما حتما ۴ ساعت قبل از شیردهی دارو مصرف شود.
پسوریازیس بعد از زایمان
بعد از زایمان شدت این بیماری در بعضی از مادران بیشتر می‌شود که در این زمان نباید داروهایی از جمله رتینوئیدهای خوراکی، متوترکسات (Trexall) و داروهای بیولوژیک و… که در دوران بارداری ایمن نبوده و منع شده‌اند، استفاده شود. تا زمانی که کودک از شیر مادر تغذیه می‌کند، مادر باید از نرم‌کننده‌ها، مرطوب‌کننده‌ها و استروئیدهای موضعی استفاده کند.
در دوران بارداری و شیردهی بهترین روش برای درمان بیماری پسوریازیس درمان‌های موضعی است. در هنگام شیردهی توصیه می‌شود که نوک سینه‌ها از داروی موضعی استفاده نشود و قبل از شیردهی کاملا دارو از آن ناحیه پاک شود.
شیردهی نوزاد با بیماری پسوریازیس
مادران بارداری که قصد دارند نوزادشان از شیر مادر تغذیه کند، اما نوک سینه آنها به دلیل بیماری پسوریازیس زخم است باید به کمک ماما از روش‌های مختلف برای شیردهی استفاده کنند و همچنین و با پزشک خود مشورت کنند تا بهترین روش برای شیردهی نوزاد انتخاب شود و در هنگام شیردهی نباید از داروهای موضعی استفاده کنند.
انتقال بیماری پسوریازیس به فرزند
همان طور که گفته شد عامل اصلی ایجاد بیماری پسوریازیس ارثی است؛ اما این به این معنی نیست که نوزاد حتما به بیماری پسوریازیس مبتلا می‌شود. اگر پدر و مادر هر دو این بیماری را داشته باشند به احتمال ۵۰ درصد نوزاد به بیماری مبتلا می‌شود و اگر یکی از والدین این بیماری را داشته باشند، احتمالا ۱۰ درصد نوزادان به این بیماری مبتلا می‌شوند.
پسوریازیس در بارداری چه درمانی دارد؟
درمان پسوریازیس در بارداری به شدت بیماری بستگی دارد و نمی‌توان یک درمان خاصی را برای همه افراد در نظر گرفت. راهکارهای درمانی احتمالی که برای بیماران در نظر می‌گیرند به شرح زیر است:
درمان موضعی
برای خانم‌هایی که پسوریازیس تنها کمتر از ۵ تا ۱۰ درصد از بدن را درگیر کرده باشد، داروهای موضعی مانند لوسیون‌ها یا کرم‌ها، نرم‌کننده‌ها مانند وازلین، کورتیکو استروئیدهای موضعی با دوز پایین، مرطوب‌کننده یا پماد ویتامین D می‌تواند گزینه‌های مناسبی برای درمان باشد.
احتمالا پزشک به شما توصیه می‌کند که پس از دوش گرفتن روزانه در حالی که پوست مرطوبی دارید یک لایه مرطوب‌کننده بزنید تا بدن شما به خوبی هیدراته شود.
اگر پزشک به شما استفاده از کورتیکواستروئیدها را توصیه می‌کند، حتما طبق توصیه پزشک به مقدار و دفعات توصیه شده استفاده کنید.
درمان با اشعه ماوراء بنفش
اگر پسوریازیس پیشرفته و گسترده دارید، تنها استفاده از کرم‌های موضعی کافی نیستند. معمولا در این مرحله فتوتراپی UVB (نور درمانی برای تسکین التهاب) روش درمانی ترجیحی است.
نور طبیعی خورشید نیز می‌تواند به بهبود علائم کمک کند، در نتیجه اگر UVB گزینه مناسبی برای شما نیست می‌توانید نور طبیعی خورشید را جایگزین کنید.
به این نکته توجه داشته باشید که فتوتراپی ممکن است باعث کاهش سطح فولات در بدن شود، بنابراین اطمینان داشته باشید که اسید فولیک کافی در ویتامین در بارداری خود دریافت داشته باشید تا کودک شما سالم نگه داشته شود.
باید از پزشک خود سوال کنید که آیا نیاز به مصرف مکمل اضافی دارید یا خیر.
داروهای سیستمیک
اغلب مادران بارداری را که مبتلا به این بیماری هستند، می‌توان با درمان موضعی و فتوتراپی درمان کرد. مادرانی که نوع شدید این بیماری را دارند ممکن است نیاز به درمان دارویی نیز داشته باشند.
پزشک برای شما دارویی تجویز می‌کند که برای استفاده طی بارداری خطرناک نباشد و آسیبی به جنین وارد نکند. نکته مهم دیگری که باید در نظر داشته باشید این است که سطح ویتامین D را بررسی کنید. کمبود ویتامین D باعث بدتر شدن علائم پسوریازیس می‌شود.
بنابراین اگر دچار کمبود شدید این ویتامین هستید، مصرف مکمل از سوی پزشک می‌تواند بسیار موثر باشد.
بدون دیدگاه