همۀ ما درد را تجربه کرده‌ایم؛ اما درد مزمن قصه‌ای جدا دارد. در واقع درد ناگهانی یک واکنش مهم سیستم عصبی بوده و هشداری برای آسیب احتمالی است. هنگامی که آسیبی در بدن اتفاق می‌افتد، پیام‌های درد از ناحیۀ آسیب‌دیده تا نخاع و مغز می‌روند.
زمانی که آسیب، التیام پیدا می‌کند درد نیز متعاقباً کاهش می‌یابد. با این حال، درد مزمن با درد معمولی متفاوت است. در درد مزمن، بدن همچنان به ارسال سیگنال‌های درد به مغز حتی پس از بهبود آسیب، ادامه می‌دهد. درد می‌تواند از چندین هفته تا چند سال به طول بینجامد.
درد مزمن، تحرک، انعطاف‌پذیری، قدرت و استقامت بیمار را کاهش داده و ممکن است به فعالیت‌های روزانه خدشه وارد کند. این نوع درد حداقل ۱۲ هفته طول می‌کشد. به شکل‌های گرفتگی، تیرکشیدن، سوزش و درد در ناحیۀ آسیب‌دیده بروز خواهد کرد.
درد مزمن ممکن است پایدار یا متناوب باشد، بدون هیچ دلیلی می‌آید و می‌رود و تقریباً در هر قسمت از بدن رخ می‌دهد. درد در مناطق مختلف آسیب‌دیده، متفاوت است.
برخی از رایج‌ترین دردهای مزمن عبارتند از:
- سردرد
- درد پس از عمل جراحی
- درد بعد از آسیب
- درد شانه (شانۀ یخ زده)
- درد کمر
- درد سرطان
- درد آرتروز
- درد نوروژنیک (درد ناشی از آسیب عصبی)
- درد روانی (دردی که ناشی از بیماری، آسیب یا آسیب عصبی نباشد)
به گفته آکادمی درد آمریکا، بیش از ۱٫۵ میلیارد نفر در سراسر جهان درد مزمن دارند که شایع‌ترین علت ناتوانی درازمدت در ایالات متحده است و حدود ۱۰۰ میلیون آمریکایی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
علت بروز درد مزمن چیست؟
درد مزمن معمولاً به علت آسیب اولیه، مانند رگ به رگ شدن کمر یا کشیدگی عضلات به وجود می‌آید. اعتقاد بر این است که درد مزمن پس از آسیب به عصب گسترش می‌یابد.
آسیب عصبی باعث شدیدتر و طولانی‌تر شدن درد خواهد شد. در این موارد، درمان آسیب‌ها ممکن است درد مزمن را برطرف نکند. در برخی موارد نیز بدون آسیب قبلی بروز می‌کند. علل دقیق درد مزمن بدون آسیب تاکنون به درستی شناخته نشده است.
چه کسی در معرض درد مزمن قرار دارد؟
درد مزمن می‌تواند بر افراد مختلف و در سنین مختلف تأثیر بگذارد؛ اما در افراد مسن بیشتر دیده می‌شود. علاوه‌بر سن، عوامل دیگری وجود دارند که می‌توانند خطر ابتلا به درد مزمن را افزایش دهند. این عوامل عبارتند از:
- آسیب
- جراحی
- جنسیت خانم
- اضافه وزن یا چاقی
برای درمان به چه متخصصی مراجعه کنیم؟
برای تشخیص علت درد و درمان باید به فوق تخصص درد مراجعه کرد. پزشک فوق تخصص درد، یک پزشک با آموزش‌های ویژه در ارزیابی، تشخیص و درمان انواع مختلف درد است. درد در واقع طیف گسترده‌ای از اختلالات شامل درد حاد، درد مزمن و درد سرطان و گاهی ترکیبی از آن است.
درد می‌تواند به دلایل مختلفی نظیر جراحی، آسیب، آسیب عصبی و مشکلات متابولیکی مانند دیابت بروز کند. گاهی اوقات، حتی می‌تواند به خودی خود، بدون هیچ علت مشخصی ایجاد شود.
درک عمیق فیزیولوژی درد، توانایی ارزیابی بیماران مبتلا به مشکلات درد پیچیده، درک آزمایشات تخصصی برای تشخیص بیماری‌های دردناک، تجویز مناسب داروها متناسب با مشکلات مختلف درد و مهارت‌های انجام روش‌هایی مانند بلوک‌های عصبی، تزریقات ستون فقرات و سایر تکنیک‌های مداخله‌ای، همه بخشی از تخصص‌های این پزشکان است.
درمان درد مزمن چگونه انجام می‌شود؟
هدف اصلی درمان، کاهش درد و افزایش تحرک است که به بیمار کمک می‌کند تا بدون هیچگونه ناراحتی به فعالیت‌های روزانه خود بازگردد.
شدت درد مزمن در افراد متفاوت است. بنابراین پزشکان در کلینک درد برنامه‌هایی برای کنترل درد ارائه می‌دهند که مخصوص هر فرد است. طرح مدیریت درد به علائم و شرایط سلامت بیمار بستگی دارد.
درمان‌های پزشکی، تغییر شیوه زندگی یا ترکیبی از این روش‌ها ممکن است برای درمان درد مزمن شما به کار گرفته شود.
داروهای تجویزی
داروهای متعددی در دسترس هستند که می‌توانند به درمان درد مزمن کمک کنند. در اینجا چند نمونه از آنها را معرفی خواهیم کرد:
داروهای ضددرد، از جمله استامینوفن، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند آسپرین یا ایبوپروفن، کدئین، مورفین و هیدروکودون.
روش‌های پزشکی برای درد مزمن
برخی از روش‌های پزشکی نیز می‌توانند درد مزمن را بهبود دهند. چند نمونه از آن را در ادامه معرفی خواهیم کرد:
- تحریک الکتریکی، که باعث کاهش درد توسط ارسال شوک الکتریکی به عضلات می‌شود.
- بلوک عصبی که شامل تزریق است و مانع از ارسال سیگنال درد به مغز می‌شود.
- جراحی که صدمات وارده را تصحیح کرده و به بهبود درد کمک می‌کند.
تغییر شیوۀ زندگی
علاوه‌بر روش‌های پزشکی، راه‌های مختلف برای پیشگیری از درد مزمن وجود دارد که عبارتند از:
- درمان فیزیوتراپی
- یوگا
- هنر و موسیقی درمانی
- روان درمانی
- ماساژ
- مدیتیشن
مدارا کردن با درد مزمن
روش‌هایی که در این بخش معرفی خواهند شد، درد را درمان نمی‌کنند، تنها می‌توانند در مدیریت درد به بیمار کمک کنند. مهم است که برای درد خود برنامه‌ریزی داشته باشید تا به کاهش علائم کمک کنید.
درد فیزیکی با درد عاطفی در ارتباط است، بنابراین درد مزمن می‌تواند میزان استرس را افزایش دهد. ایجاد مهارت‌های عاطفی به شما کمک می‌کند تا با استرس‌های مربوط به وضعیت خود مقابله کنید. در اینجا چند گام برای کاهش استرس وجود دارد:
از بدن خود مراقبت کنید
غذای مناسب، داشتن خواب کافی و ورزش منظم می‌تواند بدن شما را سالم نگه داشته و استرس را در شما کاهش دهد.
مشارکت در فعالیت‌های گروهی
شما می‌توانید در فعالیت‌هایی که از آن لذت می‌برید شرکت کرده و با دوستان خود ارتباط برقرار کنید. درد مزمن ممکن است شما را در انجام برخی فعالیت‌ها با چالش روبرو کند؛ اما دور شدن از جمع می‌تواند شما را نسبت به شرایطتان بدبین و حساس‌تر کند.
داشتن پشتیبان
دوستان و خانواده می‌توانند به شما کمک کند تا از پس این شرایط برآیید. اگر در انجام کارهای روزانۀ خود به مشکل برخورده‌اید یا نیاز به روحیۀ بیشتری دارید، یکی از اعضای خانواده یا یک دوست نزدیک می‌تواند از لحاظ روحی شما را حمایت کند.
بدون دیدگاه